Verwoven met de historie van de gemeente Emmen
AKU, Enka en Akzo zijn bekende namen bij menig Nederlander, maar ook zeker bij de in…
Verwoven met de historie van de gemeente Emmen
AKU, Enka en Akzo zijn bekende namen bij menig Nederlander, maar ook zeker bij de inwoners van Zuidoost-Drenthe. Zonder deze bedrijven had de regio er waarschijnlijk compleet anders uitgezien. Voor de komst van de AKU graasden de koeien nog in de wei en zat menig veenarbeider werkeloos thuis toen de turfindustrie instortte. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen de fabrieken, met als één van de eersten de AKU. Koeien maakten plaats voor grote moderne fabriekshallen en in één klap werden er honderden banen gerealiseerd. Kortom, het landschap kreeg industriële trekjes en de arbeider brood op de plank.
Hoe het allemaal ooit begon
In de 19e eeuw is er een grote vraag naar goed en goedkoop textiel. De mogelijkheden van traditionele materialen als wol en linnen zijn niet toereikend. Wetenschappers storten zich dan ook op een zoektocht naar nieuwe door de mens vervaardigde materialen. Fransman Hilaire de Chardonnet vindt in 1884 een op zijde gelijkend product uit, de kunstzijde. Vanaf dit moment neemt de productie van synthetische vezels en garens een vogelvlucht.
In 1911 richt Jacques Coenraad Hartogs de Nederlandse Kunstzijdefabriek op in Arnhem. Afgekort tot N.K., dat je uitspreekt als "Enka". Een naam die in de daaropvolgende jaren furore zal maken. Door een fusie met een Duitse kunstzijdeproducent verandert de naam van het concern eind jaren '20 in Algemene Kunstzijde Unie (AKU). Toch blijven Nederlandse fabrieken onder de naam Enka actief en worden hun producten ook onder het Enka merk verkocht.
In 1947 strijkt de AKU neer in Emmer-Compascuum, omdat hier personeel in overvloed is. Begin jaren '50 is ook Emmen aan de beurt. In een voormalig gebied van weilanden - het Bargermeer - wordt in recordtijd een nieuw fabrieksterrein uit de grond gestampt. De Enkalon-fabriek van de AKU is de allereerste. Hier wordt nylon onder de noemer Enkalon geproduceerd. Amper drie jaar later komt er ook een fabriek voor het nieuwste polyester product van de AKU, namelijk Terlenka. Deze beide fabrieken bieden enorm veel werkgelegenheid voor de inwoners van Emmen en Omstreken. De Enkalon en Terlenka garens vinden in die tijd hun weg naar vele afnemers die er onder meer kleding, tapijten en gordijnen van maken.
In 1969 gaat de AKU samen met KZO, en is de Akzo geboren. Onder de Akzo paraplu komen vele bedrijven samen en groeit het uit tot een wereldconcern. Met de kunstvezeldivisie is het in de jaren '90 echter niet best gesteld. Vanwege hevige concurrentie uit lagelonenlanden besluit Akzo dit bedrijfsonderdeel in de verkoop te doen. Met als gevolg dat kleine stukjes van de voormalige AKU/Enka in de handen komen van diverse bedrijven. Gelukkig betekent dat niet het einde van de kunstvezels in Emmen, want op het Bargermeer industrieterrein worden tot op de dag van vandaag nog altijd innovatieve synthetische producten gemaakt.
vanaf jouw locatie
