4
Van 3 t/m 8 september 2024 wordt in Zweeloo het muziektheaterspektakel ‘De Vlinderprinsesâ…
Van 3 t/m 8 september 2024 wordt in Zweeloo het muziektheaterspektakel ‘De Vlinderprinses’ opgevoerd. De vondst van een grafveld bij Zweeloo in 1952 was de inspiratiebron voor de legende van de Vlinderprinses. Voor schrijver, radio- en tv-presentator Harm Dijkstra uit Sleen was het de aanzet voor het schrijven van de teksten van ‘De Vlinderprinses’. Jan Kruimink uit Oosterhesselen componeerde de muziek, Gerrit Hegen uit Sleen – voorzitter van de stichting ‘Ter Klinke’ – is verantwoordelijk voor de organisatie. Het Vlinderprinses-orkest onder leiding van Pieter Bosma zorgt voor een solide muzikale basis en maakt het theaterstuk tot een ware belevenis. De voorstelling is ‘op de nes’ in Zweeloo, op zo’n 300 meter afstand van het beroemde kerkje van Zweeloo.
Het verhaal
Het is 1952. Zeven jaar na de Tweede Wereldoorlog. De ouderen likken de wonden van de oorlog, de jongeren kijken liever naar de toekomst. Rock ‘n roll is in opkomst, maar tegelijk is nog lang niet alles te krijgen. Zoals in veel Drentse dorpen is de tweespalt tussen boeren die lid waren van de NSB en zij die dat niet waren nog duidelijk voelbaar.
Sintifamilie Loludi komt in hun woonwagen naar Zweeloo om boer Arend (Aorend) Baks te helpen met aardappels rooien, zoals zij dat ook vóór de oorlog voor hem deden. Een deel van hun familie is vermoord in de oorlog, maar zij zijn er nog. Uitgerekend deze familie is innig bevriend met Baks, die lid was van de NSB. Al vóór de oorlog was Arend weduwnaar geworden, hij bleef na de dood van zijn vrouw achter met hun gehandicapte dochter Harmke.
De dorsmachine draait bij een paar korenmijten, de jeugd van Zweeloo verdient een zakcentje met aardappels rooien bij boer Baks. Eén van deze jongens vindt bij toeval de gouden fibula in de zwarte grond. Hij poetst het voorwerp op en dan gebeurt er iets wonderbaarlijks: de geest van de vrouw van wie de vlinderfibula was komt tevoorschijn, zoals de geest uit Alladins toverlantaarn.
En wat er dan allemaal gebeurt…
Drents
Echt alles in dit stuk is zoals het in 1952 was. De kleren, de voertuigen, de muziek, zelfs de akkers waar op gespeeld wordt. U wordt mee teruggevoerd naar 1952. En het is zo Drents als maar kan, in alle opzichten. Op de Sinti na, spreken en zingen alle 140 spelers en zangers Drents. Voor de zangers en zangeressen die het Drents niet machtig zijn was dat een uitdaging, maar één die ze met veel enthousiasme aangegrepen hebben. Ze doen geweldig hun best om het Drents onder de knie te krijgen. De schrijver en componist van het stuk zijn bovendien ras-Drenten die hen ondersteunen en opletten dat de uitspraak juist is. En juist de mensen die van huis uit geen Drents spreken zijn zonder uitzondering verrast dat je in het Drents zulke mooie dingen zeggen en zingen kunt. Ze hebben de schoonheid van de Drentse ‘taol’ ontdekt!
vanaf jouw locatie
