Bram van Sambeek behoort tot de beste fagottisten in de wereld. En als die langskomt om het beroemdste fagotconcert uit het repertoire te spelen, is dat een kans die je moet pakken.
Na het ‘Fagotconcert’ van Mozart, want daar hadden we het natuurlijk over, staan de blazers van het NNO prominent in de schijnwerpers in twee belangrijke werken uit de twintigste-eeuwse muziek.
Om te beginnen zijn de blazers…
Bram van Sambeek behoort tot de beste fagottisten in de wereld. En als die langskomt om het beroemdste fagotconcert uit het repertoire te spelen, is dat een kans die je moet pakken.
Na het ‘Fagotconcert’ van Mozart, want daar hadden we het natuurlijk over, staan de blazers van het NNO prominent in de schijnwerpers in twee belangrijke werken uit de twintigste-eeuwse muziek.
Om te beginnen zijn de blazers van het NNO te horen in de Symfonieën voor blaasinstrumenten van Stravinsky, die specialisten rekenen tot zijn belangrijkste werken. Als het stuk al wordt gespeeld, dan meestal in de bewerking uit 1947; het is dus een buitenkans de 1920-versie, met een rijker samengesteld blazersensemble, eens live te kunnen horen. En na ‘Dead Elvis’ van Daugherty figureren de houtblazers van het orkest in duo’s in het speelse tweede deel van een van de evergreens uit het twintigste-eeuwse orkestrepertoire, het ‘Concert voor orkest’ van Bela Bartók: en het zijn de fagotten die het bal openen.
