In 1948 kocht Stichting Het Drentse Landschap het heideveld Kampsheide voor bijna 14 duizend gulden van de familie Oldenhuis Gratama. Het was destijds het eerste terrein van de stichting. Kampsheide is een zeer gevarieerd terrein met heideveldjes, een veentje, jeneverbesstruwelen, strubben, natte madelanden, houtwalletjes en oud eiken- en beukenbos. ‘Drenthe in het klein’, zeggen ze wel eens bij Het Drentse Landschap.
Kampsheide is echter méér dan e…
In 1948 kocht Stichting Het Drentse Landschap het heideveld Kampsheide voor bijna 14 duizend gulden van de familie Oldenhuis Gratama. Het was destijds het eerste terrein van de stichting. Kampsheide is een zeer gevarieerd terrein met heideveldjes, een veentje, jeneverbesstruwelen, strubben, natte madelanden, houtwalletjes en oud eiken- en beukenbos. ‘Drenthe in het klein’, zeggen ze wel eens bij Het Drentse Landschap.
Kampsheide is echter méér dan een ‘gewoon’ natuurterrein. Net als de Mandeberg en omgeving op het Ballooërveld is ook dit gebied op de beekdalflank van Deurzerdiep en Loonerdiep in de prehistorie eeuwenlang bewoond geweest. Prehistorische graven waaronder het hunebed aan de rand van de Ballooëresch verraden tot op de dag van vandaag de aanwezigheid van de mens. In de vroege middeleeuwen verplaatsten de menselijke activiteiten zich naar de hogere, zwaardere gronden richting Balloo en werd Kampsheide aan de natuur overgelaten.
Op Kampsheide vonden de archeologen behalve enkele tientallen grafheuvels een urnenveld en raadakkers uit de ijzertijd. De meest imposante grafheuvels liggen midden op Kampsheide. Ze stammen uit de midden-bronstijd (1800-1100 v.Chr.) en worden omschreven als ‘meerperiodenheuvels’. Ze zijn minstens drie keer als begraafplaats gebruikt en steeds werden ze een stukje hoger en breder.
