Molen van Makkum

In 1642 stond er aan de oostzijde van de straat al een molen in Makkum. Tijdens een storm op 18 januari 1906 werd  deze laatste standerdmolen van Drenthe zwaar beschadigd en daarna gesloopt. De huidige achtkantige grondzeiler werd in 1906 in opdracht van Lukas Reinds te Beilen gebouwd als opvolger van de standerdmolen aan de westkant van de straat. Een voormalige poldermolen uit De Groeve bij Zuidlaren werd toen omgebouwd tot de huidige korenmolen. Deze molen is de laatste werkende molen in de oude gemeente Beilen, waar oorspronkelijk vóór 1900 gelijktijdig vier molens hebben gestaan.

Bij voldoende wind kunt u zien hoe er nog op ambachtelijke wijze graan wordt gemalen. In 1944 werd de molen hersteld door het steken van een nieuwe bovenas door molenmaker H. Wiertsema uit
Scheemda. In november 1957 brak een deel van de roeden af, waarna de molen meteen buiten gebruik werd gesteld. Een restauratie, uitgevoerd door de molenmakers Doorn-bosch en Schuitema verliep moeizaam. In 1960 werd in de raad gesproken over de restauratie van de windmolen van
de familie Mulder in Makkum. Van 1961 tot 1964 vond de restauratie plaats. Pas in dat laatste jaar werden nieuwe roeden aangebracht. Nieuwe tegenslag volgde bij de beruchte storm van 12 op 13 november 1973. Toen waaiden 18 19 de kap en vrijwel alle heklatten van de molen af. Pas vele jaren later werd de molen hersteld. Daarmee was het voor deze kleine korenmolen bepaald nog niet gedaan: op 13 januari 1993 sloeg, wederom bij een zware storm, de gehele kap van de molen, waarbij ook as en roeden onherstelbaar werden beschadigd. Bij de optocht van praalwagens tijdens een Lanijto-tentoonstelling deed een wagen van de buurtvereniging mee, voorstellende de vernielde molen met de tekst ‘de kap hoort erop’. In de gemeenteraad van maart 1997 werd besloten een krediet beschikbaar te stellen voor de restauratie van de Makkumer molen. In oktober 1997 kwam de molen gereed, onder meer met een nieuwe bovenas en roeden.