De Galgenberg

De hoge grafheuvel midden op het Ballooërveld heet de Galgenberg. De naam wijst erop dat op deze heuvel langs de doorgaande route over de hei vroeger mensen aan de galg terechtgesteld zijn. Op minstens vier andere plaatsen in Drenthe komt de naam ook voor: bij Anholt, Anloo, Westerbork en Sleen. Steeds gaat het om heuvels ver buiten de bebouwing op plaatsen waar relatief veel verkeer was. Waar dus veel mensen zouden kunnen zien hoe het afliep met mensen die zich niet aan de wet wensten te houden.

Begin 2010 verscheen het boek Over galg en rad onder redactie van Wijnand van der Sanden en Henk Luning waarin onder andere de Drentse galgenbergen aan een uitgebreid onderzoek onderworpen zijn. Behalve de naam blijkt noch uit de archieven noch uit archeologisch onderzoek iets over terechtstellingen op de Galgenberg op het Ballooërveld. Prof. Van Giffen die tijdens zijn grootscheepse onderzoek in 1933 ook de Galgenberg onderzocht, constateerde dat het om een grafheuvel uit de bronstijd moet gaan. In het centrum van de heuvel vond hij enkele kuilen met menselijke resten die later in de heuvel begraven waren. Dit verschijnsel wordt echter regelmatig in dergelijke hoge bronstijdgrafheuvels aangetroffen. Ook maakte Van Giffen geen melding van houtresten van een eventuele galg.

De conclusies in Over galg en rad op dit punt zijn voor alle vijf galgenbergen tamelijk somber. Concreet bewijs over gebruik is niet te geven. Wel vertonen de vijf Drentse galgenbergen opmerkelijke overeenkomsten qua oorsprong en ligging dat de tenaamstelling geen toeval kan zijn.