Pap heeft eens een leuk verhaal verteld over hoe gevoelig de WSRT is. In 2003 werd de Beagle 2 Marslander door de ESA (de European Space Agency) naar Mars gestuurd om op zoek te gaan naar tekenen van leven. De ESA raakte echter het contact kwijt met de Beagle 2. Ze wisten dat die de Marsoppervlakte had geraakt, maar hoe hard?
Nu zit er een antenne op de Beagle…
Pap heeft eens een leuk verhaal verteld over hoe gevoelig de WSRT is. In 2003 werd de Beagle 2 Marslander door de ESA (de European Space Agency) naar Mars gestuurd om op zoek te gaan naar tekenen van leven. De ESA raakte echter het contact kwijt met de Beagle 2. Ze wisten dat die de Marsoppervlakte had geraakt, maar hoe hard?
Nu zit er een antenne op de Beagle 2 met hetzelfde bereik als een mobiele telefoon. En de WSRT is gevoelig genoeg om een mobieltje op Mars te kunnen detecteren! Zo'n signaal zou namelijk ontzettend helder op een meting verschijnen; alleen de zon zou helderer op beeld komen te staan. Kijk, nu snap je ook waarom je je mobieltje op vliegtuigstand moet zetten in de buurt van de telescopen. Als we al een mobieltje op Mars kunnen waarnemen, dan kun je je wel voorstellen dat jouw mobiel hier op het Melkwegpad de radiotelescoop verblindt.
ASTRON kreeg in elk geval de opdracht om te gaan speuren naar de Beagle 2. Helaas werden er geen signalen opgepikt, waardoor de ESA moest vaststellen dat de Beagle 2 te pletter was gestort. Maar als hij het nog had gedaan, dan had de WSRT hem zeker opgepikt.
