Bij de piepkleine buurtschap Veenhuizen kocht de Maatschappij van Weldadigheid in 1822 grond aan voor drie gestichten om bepaalde lieden een tijdje uit het zicht van de beschaafde samenleving te houden.
Van oudsher is Veenhuizen een dwangkolonie en gevangenisdorp waar Justitie altijd een belangrijke inbreng heeft gehad. Tot eind jaren tachtig was Veenhuizen afgesloten van de buitenwereld. Wie er niks te zoeken had, mocht het dorp niet in. Nu vind je er naast twee gevangenissen meer dan honderd Rijksmonumenten en ademt het dorp historie met bijzondere, maar vaak ook schrijnende verhalen.
