De Maatschappij van Weldadigheid begon in 1859 rond Kolonie VII op grote schaal bossen aan t…
De Maatschappij van Weldadigheid begon in 1859 rond Kolonie VII op grote schaal bossen aan te planten, toen bleek dat er geld moest worden toegelegd op haar landbouwactiviteiten. De houtproductie was aanvankelijk alleen bestemd voor eigen gebruik. Tot dan toe was er van de aanleg van bos op de ontgonnen heidegrond nauwelijks sprake geweest. Gevolg was dat de Maatschappij jaarlijks veel geld kwijt was aan timmerhout en brandhout. De Maatschappij besloot de voor de landbouw minder geschikt gebleken gronden in te planten. Kolonisten egaliseerden de grond en voorzagen het terrein van greppels. Al spoedig vulden zich vele pagina’s in de jaarverslagen van de Maatschappij met de successen aan het bosbouwfront. In 1859 bezat men
198 hectare dennenbos, 90 hectare eikenbos, 14 hectare elzenbos, 10 hectare mandentwijgen en 3 hectare berkenhakhout.
Langs de lanen stonden volgens de rekenmeesters van de Maatschappij 12.800 eiken, 6700
fijne dennen, 1000 grove dennen, 600 beuken, 500 populieren, 250 lariksen, 100 linden, 80 iepen en 80 berken. In de loop van de twintigste eeuw werd de houtverkoop de belangrijkstebron van inkomsten voor de Maatschappij van Weldadigheid.
