Dorpsommetje Nieuw-Balinge is een wandelroute van 6,5 km vanaf ontginningsdorp Nieuw-Balinge door het Mantingerzand. De route kan gecombineerd worden met een tweede wandelroute ('t Veldroute) van 6,5 km om zo nog langer te genieten van de prachtige omgeving. De route is niet overal verhard.
Parkeren en OV
De route start bij Lijsterstraat 1 in Nieuw-Balinge. Hier is een dorpshuis met voldoende parkeerplekken en een klein speeltuintje. Het is niet zo goed met het OV te bereiken.
Bewegwijzering
Deze route is niet…
Dorpsommetje Nieuw-Balinge is een wandelroute van 6,5 km vanaf ontginningsdorp Nieuw-Balinge door het Mantingerzand. De route kan gecombineerd worden met een tweede wandelroute ('t Veldroute) van 6,5 km om zo nog langer te genieten van de prachtige omgeving. De route is niet overal verhard.
Parkeren en OV
De route start bij Lijsterstraat 1 in Nieuw-Balinge. Hier is een dorpshuis met voldoende parkeerplekken en een klein speeltuintje. Het is niet zo goed met het OV te bereiken.
Bewegwijzering
Deze route is niet bewegwijzerd. Je download de route via de knop 'Download' hierboven en vindt een gedetailleerde omschrijving bij 'Beschrijving'.
Honden
Honden zijn toegestaan, mits aangelijnd.
Eten en drinken
Onderweg of na je wandeling iets eten of drinken? Dat kan in Nieuw-Balinge zelf of je kunt naar het naastgelegen Hoogeveen.
De Verlengde Middenraai is een voormalig turfverveningsgebied en later landbouwgebied. Je ziet het gebied als je Nieuw Buininge weer uit rijdt. Dit gebied bestaat hoofdzakelijk uit veengrond en wordt...
Het Mantingerveld was 25 jaar geleden nog gewoon landbouwgrond. Sindsdien wordt er gewerkt om vier kleinere natuurgebieden tot één groot natuurgebied te vormen. Het gaat dan om Mantingerveld, Hullenzand,...
Extra info
Nieuw Balinge is een ontginningsdorp: het is ontstaan in de periode van de veenontginningen zo rond het einde van de negentiende eeuw. Het is ontstaan langs een kanaal waar de turf werd afgevoerd, de Middenraai. Na de afgraving werd vanwege de grote vraag naar hout de eerste naaldbomen aangeplant in het gebied. Toen de houtprijzen zakten werd het omgevormd tot landbouwgebied.
(A) Breistroeken
De naam van deze weg herinnert aan de ‘stroeken’ of ‘struiken’. Dit zijn struiken van struikheide die wel een meter hoog kunnen worden. De weg loopt vrijwel op de rand van de hoge zandrug (tot ruim 18 meter boven NAP) en de nu lager gelegen veengrond (tot 16 meter boven NAP). Voor de ontwatering en vervening zal dit verschil aanmerkelijk minder zijn geweest.
(B) Lariksbossen
In de jaren dertig van de vorige eeuw heerste grote werkloosheid. Om de mensen aan de slag te helpen en te stimuleren een bestaan op te bouwen, ontwikkelde de overheid diverse werkverschaffingsprojecten. Het planten van bos, op voor landbouw ongeschikte heidegrond, vormde één van de maatregelen. De voorkeur ging uit naar snelgroeiende boomsoorten. De bossen konden zo een bijdrage leveren in de behoefte aan hout voor de mijnen in ZuidLimburg, voor de timmerfabrieken en voor de papierindustrie. Naast dennen en sparren werden ook lariksen geplant. De bossen hebben tegenwoordig een landschappelijke functie, zij kleden de omgeving aan en verschaffen luwte.
(C) Hullenzandweg en Meulenplekke
De weg liep vroeger naar het Hullenzand. Deze zandverstuiving is op zijn beurt genoemd naar de noordelijk gelegen Hullen, groenlanden aan de rand van het Oude diep. Over de betekenis van ‘Hullen’ zijn de geleerden het niet eens. Het woord kan zowel hoogte (zand) als laagte (weide) betekenen.
Rechts van de weg ligt de Meulenplekke, vroeger ook Molenplas en plas van Boertien genoemd. Nu is het ‘heeres zien plekke’. Dit veentje heeft de boeren lang voorzien van huisbrandturf. Om de turf hier te kunnen uitsteken werd het droog gemalen met behulp van een tjasker. Dit molentje met wieken van twee tot vier meter werd in de 16e eeuw ontwikkeld en in de natte weilanden en veengebieden als tijdelijk maalwerktuig ingezet.