Emmerdennen

Beschrijving

Extra info

Het buitengebied van Emmen is rijk aan archeologie. Het ene moment geniet je van de vogels en het volgende moment sta je voor drie hunebedden op een heideveld midden in het bos. 

Na het Valtherbos wandel je bosgebied Emmerdennen binnen. Emmerdennen is ook de plek waar je één van de grootste hunebedden van Drenthe kunt bewonderen. Er schijnt een deuk te zitten in een deksteen. Volgens de overlevering is deze veroorzaakt doordat koning Lodewijk Napoleon, tijdens zijn bezoek aan Drenthe in 1809, met paard en al boven op dit hunebed ging staan. Leg je hand eens op een van de stenen en waan je 5000 jaar terug in de tijd.

Emmen wordt voor het eerst genoemd in 1139. Emmen ligt op de zuidpunt van de Hondsrug ongeveer 30 meter boven NAP. In de oudheid werd de omgeving al bewoond gezien de vele hunebedden en grafheuvels in en om Emmen. In 1228 is Emmen platgebrand door het leger van de bisschop van Utrecht, Willebrandt van Oldenburg (1227-1233), uit wraak voor de nederlaag van zijn voorganger Otto II van Lippe in de Slag bij Ane (in Overijssel) het jaar ervoor. Otto II werd verslagen door de ridders van de Stad Coevorden en hun leger van Drenthen. Emmen ontwikkelde zich als plaats in de tijd van de veenwinning en heeft zich na de Tweede Wereldoorlog vervolgens verder ontwikkeld tot de industriële kern van Zuidoost-Drenthe.

Je passeert de Nabershof, een Saksische boerderij gesticht in 1681. Dit is de enig overgebleven Saksische boerderij van deze leeftijd in Emmen. Achter de museumboerderij de Nabershof bevindt zich een langgraf. Hunebed D43, waarbij de D staat voor Drenthe en dit is nummer 43, is het enige langgraf van Nederland. Het langgraf bestaat eigenlijk uit twee hunebedden met elk een aparte ingang een gezamenlijke krans van stenen eromheen.

Na het langgraf wandel je verder tot het volgende hunebed. Het kleine hunebed D41 is in 1809 ontdekt en lag nog geheel intact in zijn dekheuvel. In 1960 werd het onderzocht door de bekende Nederlandse archeoloog Van Giffen en vervolgens gerestaureerd.

Langzamerhand laat je de bebouwing van Emmen achter je en wandel je het Valtherbos in. Het Valtherbos behoort samen met de Emmerdennen tot de oudste bossen van Drenthe. De gevarieerde bossen liggen op stuifzandgronden met veel relief. In het Valtherbos liggen nog restanten van de grote Drentse heidevelden. In één van die heideveldjes liggen drie hunebedden: D38, D39 en D40. Vlakbij D39 heeft nog een vierde hunebed gelegen. Aan de oostzijde (richting het fietspad) zijn in de heide nog Middeleeuwse karrensporen herkenbaar. Het betreft hier een deel van de oude 'snelweg' van Coevorden naar Groningen. Aan de overzijde van het fietspad is een aantal ronde heuvels in het bos te zien. Dit zijn de eerste grafheuvels die we langs de route tegenkomen.

Vanuit het Valtherbos wandel je naar Emmerdennen dat bestaat uit een sterk heuvelachtig landschap met veel variatie aan bomen. Het bos wordt voor tweederde omgeven door Emmen. In het begin loopt de route nog langs een grafheuvelgroep en daarna volgt de route de geelgekopte paaltjes route van Staatbosbeheer die de mooiste plekjes laat zien van de Emmerdennen. In het bos liggen enkele meertjes, waaronder het Appeltje. In Emmerdennen ligt ook het Haantjeduin. Dit is het hoogste natuurlijke punt van Drenthe en tegelijk ook van de Hondsrug, het enige geopark van Nederland.

Je wandelt verder naar hunebed D45 dat behoort tot de mooiste hunebedden in Drenthe. Over dit hunebed gaat het volgende verhaal: op één van de dekstenen van het hunebed D45 zien sommigen de afbeelding van een hand en anderen weer de afbeelding van een hoefijzer. In 1809 bracht Koning Lodewijk Napoleon een bezoek aan Drenthe en bezocht samen met de Gouverneur van Drenthe, Petrus Hofstede, de hunebedden. Volgens de overlevering rende Lodewijk Napoleon bij het zien van het hunebed de stoet voor uit en sprong met paard en al op het hunebed en wachtte als ruiterstandbeeld op zijn begeleiders.

Langzamerhand wandel je het centrum van Emmen binnen. Een klein stukje van de route, in de Stationsstraat, vind je Stolpersteine ofwel Struikelstenen. Dit zijn betonnen stenen van 10 bij 10 centimeter met aan de bovenkant een messing plaatje waarin de naam, geboorte- en overlijdensdatum en de plaats van overlijden zijn gestanst als herdenking.

Loop nog even langs het kantongerecht Emmen dat van 1877 tot 2014 een van de kantongerechten in Nederland was. Het gerechtsgebouw dateert uit circa 1840 en is een rijksmonument.