Door de lens van Karin Broekhuijsen

"In Drenthe heb ik vaak een vakantiegevoel. En dat terwijl ik hier al mijn hele leven woon. Drenthe is gewoon ontzettend mooi. Hoe heerlijk is het om ’s morgens voor dag en dauw op pad te gaan om te fotograferen en te genieten van wat je tegenkomt. Wakker worden buiten in de natuur, luisterend naar de geluiden van de vogels. Een paar jaar terug merkte ik dat ik vaak naar dezelfde plekken terugging. Om mijzelf te dwingen andere delen van onze provincie te bekijken, besloot ik alle hunebedden van Drenthe te bezoeken en vast te leggen. Dat resulteerde in het fotoboek ‘Ode aan het hunebed’. Ik vind alle hunebedden geweldig, maar bij D10 voegen de rondlopende hooglanders voor mij iets extra’s toe. Zwerfkeien en runderen vormen een oer-combinatie en ik waan me hier 5.000 jaar terug in de tijd. Eigenlijk droom ik hier altijd weg en ben ik eventjes niet in het heden."

"Toen ik alle hunebedden had gefotografeerd en het boek ‘Ode aan het hunebed’ uit was gekomen, voelde ik een leegte. Wat nu? Onmiddellijk ben ik met een nieuw doel aan het fotograferen geslagen, een boek over Drenthe. Of beter; het deels onbekende Drenthe. In dit boek staan ook foto's van kwelwater, bodemwater dat naar boven kan komen. Ik vind kwelwater prachtig! Je moet even de plekjes weten waar je dat kunt vinden, maar dan zie je de meest fantastische kleuren. Elke keer is het anders en verschillen de kleurschakeringen, afhankelijk bijvoorbeeld van of het al dan niet geregend heeft. Kwelkleuren laten mij in verwondering glunderen. Je kunt ook allerlei vormen in kwel zien, poppetjes of beestjes. Bovendien komen er geregeld luchtbellen uit en is het bijna alsof het leeft. Het fotograferen van kwel is een uitdaging, voor wat betreft lichtinval en kleurenintensiteit. Ik ben dan ook diverse keren teruggeweest naar deze locatie, gewoon omdat het kwelwater zo blijft boeien."

"Vaak ben ik in de vroege ochtend op pad, zeker als er mist is. Dan zoek ik graag een plek bij het water op, want mist boven water is echt prachtig. De Hunze is een schitterend riviertje, dat op steeds meer plekken weer kronkelt en vormt een hotspot van het Geopark de Hondsrug. Bij mist boven de Hunze krijg ik een gelukzalig gevoel. Echt, ik word dan zo blij van binnen. Als er dan ook nog ochtendrood is en op de voorgrond paarsrode bloemen staan die in harmonie zijn met die ochtendkleuren in de wolken... dan ben ik helemaal gelukkig. Het gaat voor mij om de harmonie in kleur. Op het juiste moment zijn het allemaal natuurtinten die perfect bij elkaar passen. Die harmonie geeft rust, net als het verdwijnen van de achtergrond in de mist."